Prvo su nastupile pred učenicima nižih, a zatim i pred učenicima viših razreda. Otpjevale su splet betinskih i murterskih narodnih pjesama te na kraju zaplesale kolo.                                                                              Učenici su sa zanimanjem pratili nastup vrijednih čuvarica narodnog blaga koje su nas na trenutak vratile u neka starija vremena.

Narodne pjesme nekoć su se pjevale svakodnevno te su njima opjevani svi osjećaji: radost, bol, nada, očekivanja, vjerovanja. Po kazivanju starijih ljudi pjesma se mogla čuti po svim ulicama, a ljudi su provodili slobodno vrijeme u pjesmi i druženju.

M.F.

                                 Na vrh sela stoji kuća bijela,       

                                 To je crkva betinskoga sela,

                                 A pored nje, to je naša dika,

                                 Nadaleko najlišjeg zvonika.

                                 Koji zvoni za sritne nan dane,

                                 Za nedije i svete blagdane.

                                 Za krštenja i lipa vinčanja,

                                 I za naša zadnja putovanja.