Samozastupanje se definira kao govorenje i djelovanje u svoje ime. No, da bi osobe s intelektualnim teškoćama postale dobri samozastupnici trebaju razvijati vještine koje njihovi vršnjaci bez intelektualnih teškoća razvijaju od samog djetinjstva.
Te aktivnosti uključuju razvijanje vještina komuniciranja, provođenja izbora i donošenja odluka, informiranja, preuzimanja odgovornosti i traženja pomoći.
Važnost razvijanja vještina samozastupanja ističe se u istraživanjima koja kao rezultate navode utjecaj samoodređenja, odnosno samozastupanja na pozitivnu sliku odraslosti, odnosno na kvalitetu života.
